Przedawnienie roszczeń: TSUE C-28/22 po stronie Frankowiczów .elementor-widget-container-steps { clip-path: polygon(25% 0%, 75% 0%, 100% 50%, 75% 100%, 25% 100%, 46% 49%); }

Przedawnienie roszczeń: TSUE C-28/22 po stronie Frankowiczów

W opublikowanym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej poruszono kolejne, istotne kwestie z punktu widzenia Frankowiczów. Jednym z kluczowych zagadnień była kwestia przedawniania roszczeń banku i konieczność jednoznacznego określenia terminu, który rozpoczyna bieg przedawnienia.  Co wyrok TSUE C-28/22 oznacza dla Frankowiczów? Kiedy następuje przedawnienie roszczeń banków?

Jakiej sprawy dotyczy wyrok TSUE C-28/22?

Właśnie opublikowany wyrok Trybunału stanowi odpowiedź na pytania zadane przez warszawski Sąd Okręgowy. Dotyczyły one sprawy przeciwko Getin Noble Bank pod sygnaturą C-28/22.

 

Sędzia SO w Warszawie zwrócił się do TSUE z prośbą o rozpatrzenie następujących kwestii:

 

  1. Z jakim wydarzeniem należy łączyć początek terminu przedawnienia roszczeń banku?
  2. Czu przedsiębiorca powinien sam zweryfikować świadomość konsumenta co do nieważności umowy kredytowej?
  3. Czy możliwa jest sytuacja w której bieg terminu przedawnienia roszczeń konsumenta zaczyna się szybciej niż roszczeń przedsiębiorcy?
  4. Czy banki mogą powoływać się na prawo zatrzymania?
  5. Czy powołując się na zarzut zatrzymania, bank może uniknąć zapłaty odsetek za to, że nie oddał konsumentowi należności w terminie wynikającym z wezwania do zapłaty?

Przedawnienie roszczeń – od jakiej daty zaczyna biec termin przedawnienia?

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-28/22 rozważał kilka potencjalnych momentów, które mogłyby wskazywać na początek biegu przedawnienia roszczeń, a były to: 

 

  • powiadomienie przez konsumenta banku o występowaniu w umowie niedozwolonych postanowień,
  • pouczenie konsumenta przez sąd o możliwości uznania postanowień za niedozwolone,
  • złożenie przez konsumenta oświadczenia o świadomości skutków nieważności umowy (opcję tę wykluczył już TSUE w wyroku C-140/22),
  • zaświadczenie o stanie wiedzy konsumenta dotyczących konsekwencji nieważności umowy,
  • prawomocny wyrokiem sądu ustalającym nieważność umowy.

 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł w sprawie  C-28/22 wskazując jednoznacznie, że termin, od którego należy rozpocząć naliczanie okresu przedawnienia roszczeń banków nie może płynąć od trwałej bezskuteczności umowy. Oficjalny wyrok TSUE nie został jeszcze opublikowany, jednak z sentencji wynika, że początek biegu przedawnienia roszczeń nie może być powiązany ze złożeniem oświadczenia o skutkach nieważności umowy kredytowej przez konsumenta.

 

W orzeczeniu TSUE C-28/22 wskazał również, że banki nie mają prawa powoływać się na zarzut zatrzymania, jeżeli będzie to prowadziło do utraty przez konsumentów ustawowych odsetek za opóźnienie. Do tej pory, instytucje finansowe powołując się ten zarzut przyczyniały się do utrudnienia rozliczeń pomiędzy bankiem a konsumentem po stwierdzeniu nieważności umowy kredytowej.

- TSUE ponownie zabrał głos w polskiej sprawie frankowej i po raz kolejny stanął po stronie Kredytobiorców. W dzisiejszym wyroku Trybunał uzupełnił tezy płynące z orzeczenia wydanego 7 grudnia 2023 r. Wówczas wskazał, że Frankowicze nie mają obowiązku składania dodatkowego oświadczenia o skutkach nieważności umowy kredytu podczas procesu sądowego. Tym samym brak takiego oświadczenia powoduje, że nie wywołuje ono skutków w zakresie terminu liczenia odsetek ustawowych dla Frankowiczów i terminu przedawnienia roszczeń banków. TSUE rozwinął dzisiaj ten drugi wątek i wskazał, że przedawnienie roszczeń banków nie może płynąć od trwałej bezskuteczności umowy. Drugim ważnym aspektem, nad którym pochylił się Trybunał, dotyczy składanego powszechnie przez banki zarzutu zatrzymania. Instytucje finansowe podejmują takie czynności procesowe, aby po pierwsze zabezpieczyć zwrot kapitału, a po drugie, aby zatrzymać naliczanie odsetek za opóźnienie. Zgodnie z dzisiejszym orzeczeniem banki nie mogą już tego robić, co wpłynie na przyspieszenie postępowań i uproszczenie rozliczenia z bankiem po prawomocnym wyroku. Bank najpierw będzie zobowiązany do zwrotu zapłaconych rat przez Frankowiczów wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a dopiero później może żądać zwrotu kapitału w ramach porozumienia kompensacyjnego lub odrębnego procesu, o ile jego roszczenia nie uległy przedawnieniu, w myśl zasad wskazanych w dzisiejszym wyroku TSUE (sygn. akt C-28/22).
Paweł Wójcik pomoc złotówkowiczom kancelaria
Paweł Wójcik
Prezes Zarządu Votum Finance Help SA.